Pustka....

"Między nami nic nie było!

Żadnych zwierzeń, wyznań żadnych,

nic nas z sobą nie łączyło

Prucz wiosennych marzeń zdradnych;

Prucz tych woni, barw i blasków,

Unoszących się w przestrzeni,

Prucz szumiących śpiewem lasków,

I też świeżej łąk zieleni;

Prucz tych kaskad i potoków,

Zraszających kazdy parów,

Prócz girlandy tęcz obłoków,

Prucz natury słodkich czarów,

Prucz tych wspólnych, jasnych zdrojów,

Z których serce zachwyt piło,

Prócz pierwiosknków i powojów,

miedzy nami nic nie było...!"

                          (Adam Asnyk)